Hoewel wij van honden vaak de indruk hebben dat het wandelende vuilnisvaten zijn die alles kunnen vreten en er vaak nog geen last van hebben ook, kan een hond wel degelijk last krijgen van zijn darmen – of nog veel erger.
Van ‘gewone’ etenswaren kunnen honden al behoorlijk ziek worden. Te veel van hun eigen, en zeker een ander hondenvoer, toevoeging van flink wat vette jus of andere ‘verwennerijen’ (dierendag, feestdagen), grote hoeveelheden suiker: hier kan de hond allemaal behoorlijk beroerd van worden. En ook honden kunnen salmonella- en andere soorten voedselvergiftiging oplopen, vooral als ze niet helemaal fit zijn. Vaak komen ze er dan vanaf met overgeven en diarree, maar soms, zeker in het geval giftige stoffen, kan het ernstiger vormen aannemen.
Chocolade is gevaarlijk voor je hond. De mate waarin hangt af van de concentratie aan cacao, de hoeveelheid die de hond op heeft en de grootte van de hond. Een reep melkchocolade levert meestal niet meer op dan flinke diarree. Deze begint meestal 12 tot 24 uur na het eten van de chocolade. Het kan zijn dat je hond hiervoor behandeld moet worden door de dierenarts. Melkchocola in grote hoeveelheden, en minder grote hoeveelheden pure chocolade of chocolade voor het koken, kunnen echter ernstiger problemen opleveren.
De meestvoorkomende symptomen zijn snelle opgewondenheid, onrustigheid, meer plassen, overgeven, en trillende of gespannen spieren. Soms leidt dit tot een verhoogde temperatuur en zelfs tot hartstilstand. Een ernstige vergiftiging kan dodelijk zijn.
Als je weet dat je hond chocola op heeft, kunt u hem tot één of twee uur daarna over laten geven (gebruik hiervoor géén zout). Een product als Norit kan de opname van de giftige stoffen in de darmen helpen tegengaan.
Neem liever het zekere voor het onzekere en neem contact op met je dierenarts.
Xylitol zit als zoetstof in veel zogeheten light- of suikervrije producten. Inclusief onverwachte producten als peperkoek en zelfs pindakaas! Voor mensen is de stof redelijk onschuldig, maar bij honden zorgt het voor braken, slapheid, leverproblemen, toevallen, coma en mogelijk overlijden.
Sommige honden eten de gekste dingen. Soms uit de gewoonte alles door te slikken, maar vaak ook uit een vorm van hebberigheid: “snel even doorslikken voordat de baas het afpakt”. Munten zijn vaak onschuldig, maar sommige buitenlandse munten bevatten zink. Zink kan bij de hond leiden tot overgeven en tot anemie (bloedarmoede). Soms zelfs kan de hond eraan dood gaan.
Veel kamer- en tuinplanten zijn giftig voor je hond. Sommige geven alleen een vage irritatie, andere zijn echt levensbedreigend. Zeker planten met besjes en andere opvallende aspecten wil de hond nog wel eens eten. Vooral pups gaan graag op onderzoek uit om te ontdekken wat er nu wel en niet eetbaar is in hun omgeving. Maar ook als je hond normaal geen planten eet, als hij last heeft van zijn maag en wil overgeven, kan het toch zijn dat hij planten gaat kaalgrazen. Als hij buiten ruw gras kan eten, gaat daar zijn voorkeur naar uit.
Binnen en, als je geen gras hebt staan, ook in je tuin zoekt hij alternatieven. Weliswaar geeft de hond daarna meestal snel over, maar sommige planten zijn zo giftig dat dit toch erg gevaarlijk kan zijn. Als je niet zeker weet of een kamerplant giftig is of niet, hou die dan buiten bereik van je hond. In de tuin kunt je giftige planten beter achterin de border zetten, waar de hond hem niet zo snel tegen komt – of, beter nog, plant ze helemaal niet.
Een aantal giftige kamer- of serreplanten zijn oleander, herfsttijloos, gloriosa. Een aantal giftige tuinplanten zijn: bepaalde soorten coniferen, vingerhoedskruid, monnikskap, azalea, lelietjes-van-dalen, gouden regen, blauwe regen, bepaalde clematissen, klimop, karmozijnbes, peperboompje, taxus. Een uitgebreidere lijst vind je in het artikel Giftige planten op deze site en op internet o.a. hier: Giftige planten voor honden
Het is zaak te voorkomen dat je hond in aanraking kan komen met pesticiden, maar ook met meststoffen. Niet alleen de verpakking met inhoud, maar ook na gebruik kunnen deze middelen zeer gevaarlijk zijn. Honden zijn vaak erg nieuwsgierig wat de baas nu weer in de tuin (of in huis) heeft gedaan en gaat vervolgens op onderzoek uit. Meststoffen ruiken voor honden ook nog eens erg aantrekkelijk. Uitkijken en de verpakking goed wegbergen dus!
Antivries smaakt voor honden lekker zoet. Als je wat antivries morst bij het bijvullen van het reservoir in je auto, bestaat de kans dat je hond het oplikt. Aangezien een theelepel al ernstige schade aan de nieren (en erger) kan veroorzaken, is het zaak goed op te ruimen als je klaar bent met het bijvullen.
Veel vrij verkrijgbare geneesmiddelen voor mensen zijn erg gevaarlijk voor de hond. Ibuprofen kan leiden tot schade aan de nieren en maagzweren veroorzaken bij honden. Aspirine heeft vergelijkbare effecten. Dit zijn maar een paar voorbeelden. Zorg er dus voor dat je hond deze middelen niet per ongeluk binnen kan krijgen.
Dit zijn maar een paar dingen waar je met je hond mee moet uitkijken. De lijst is allesbehalve volledig. Honden kunnen de gekste dingen eten en er behoorlijk ziek van worden of zelfs aan dood gaan. Wat wij mensen kunnen doen, is zoveel mogelijk voorkomen dat giftige middelen en planten voor de hond makkelijk toegankelijk zijn.
Een waarschuwing is wel op zijn plaats.
Bij bovenstaande voorbeelden wordt vaker aangeraden de hond te laten overgeven. Dat geldt inderdaad voor veel giftige stoffen. Bij andere middelen kan het (opwekken van) braken juist onherstelbare schade aan uw hond toebrengen. Veel huismiddeltjes die worden aangeraden om de hond te laten overgeven, zoals bijvoorbeeld zout, zijn zelf echter gevaarlijk voor de hond als deze niet overgeeft.
Ga bij de minste twijfel over de ernst van een vergiftiging, dan ook nooit met eigen middeltjes aan de slag.
Bel meteen je dierenarts, geef – als je dat weet – direct telefonisch door welk middel je hond binnen heeft gekregen. Je dierenarts kan op dat moment nagaan wat voor soort vergif het is, hoe hij (of jij) moet handelen en wat voor geneesmiddelen hij eventueel klaar moet zetten. Neem liefst ook de verpakking mee naar de praktijk.
Je hond is dus beslist géén vuilnis-, en al helemaal geen KCA-vat. Kijk uit wat hij eet!
Sandra Hurkmans